No har vel alle fått med seg at bøkene til John Williams plutseleg er i vinden igjen? Og takk gud for det, seier eg! For makan til forfatterskap skal du sjå lenge etter. Eg aner ikkje korleis Williams klarer å få denne boka til å bli så magisk, og aner endå mindre korleis ei kort omtale skal yte den rettferd. Men eg kan ikkje anna enn å prøve. Boka er kort, og kunne vore utlest på ein kveld, men du vil raskt oppdage at du gjerne vil spare kapitla og drøye leseopplevinga så lenge som mogleg; det er verkeleg ei oppleving.
Møt William Stoner. Oppvaksen på gard, og reiser til universitetet for å studere landbruk så han kan hjelpe faren og mora med drifta. Stoner forelsker seg uventa i engelsk litteratur, og skifter studieretning. Etter endte studier, blir han att som lærar på fakultetet, og blir der resten av livet. Han giftar seg, får eit born, finn kjærleiken, hamnar i ei konflikt eller to, og lev ellers eit ganske stille liv. Han er ein ærlig, roleg og prinsippfast mann, som utviklar seg til å bli ein ganske gjenkjenneleg karakter ved University of Missouri.
Gjennom berre 270 små sider følgjer vi Stoner gjennom heile livet. Teksten er ganske nøktern og ærleg, og den ser livet frå Stoner sitt perspektiv, omtrent som ein biografi. Ein får presentert fakta så enkelt og greitt at ein faktisk sit att med ei kjensle av at Stoner var eit ekte menneske, og at det er ei synd og skam at han er borte. Og det er ei synd og skam at romanen er utlest, og at eg aldri får lese den att for fyrste gong. Eg heng meg på skrytekoret på omslaget, og stemmer i at dette er ein perfekt roman.
Forlag: Cappelen Damm
Utgivelsesår: 2014 (1965)
Dette innlegget vart først publisert på www.elisecathrin.com.
